Lenie ("Tante Lenie" voor velen) hoort net zo bij V.V. Sittard als het zwart-wit in ons shirt en de Kraai op onze borst. Lenie was altijd verbonden aan en betrokken bij de vereniging. Haar Tinus was voorzitter van de club in prachtige Kraaien-tijden en daar was ze terecht enorm trots op. In 2006 mochten we de eerste keer de "Tinus van Zwieten Cup" uitreiken op ons eigen KIKA Toernooi. De mix van liefde, verdriet en trots in haar ogen, ontroeren nog steeds. Voortaan zal dit de "Tinus en Lenie van Zwieten Cup" zijn.
Tot in de laatste jaren bleef Lenie lekker meedoen. Kon het niet meer achter de bar of in de keuken, dan hielp ze de andere Lenie en dames met de afwas. Een vaatwasser mocht ook echt niet aangeschaft worden...
Op zaterdagmiddag als alle jeugdwedstrijden gespeeld waren, samen nog een frietje eten aan de bar. Wel van een fatsoenlijk bord natuurlijk. En op zondag middag als het 1e een uitwedstrijd speelde, beleefde ze bloednerveus de wedstrijd mee. “Heb je al wat gehoord? Bel eens. Wat staat het? En wat heeft Feyenoord gedaan? ” Want naast V.V. Sittard was er (dankzij haar Rotterdamse Tinus) altijd de passie voor de club uit Zuid.
Lenie werd op handen gedragen, door jong en oud en door wie dan ook van de vereniging. Omdat ze zo écht was, zo lekker gezellig, omdat ze een prachtige humor had, omdat ze de passie voor het voetbal deelde, omdat je je kinderen ernaar toe stuurde… “Ga maar even een broodje halen bij tante Lenie”, omdat je je bij haar meteen thuisvoelde op club en omdat ze met een zuidelijk flair en charme tegelijkertijd heerlijk recht voor de raap kon zijn. Ze had niks met braniemakers, opscheppers en klagers en dat liet ze blijken ook! En als je haar een keer niet als eerste gegroet had op de Nieuwjaarsreceptie, dan kon je daar wel even last van hebben. De waardering voor haar is zo enorm, omdat ze zo lang zó sterk , tegen de pijn en ongemak in met zoveel warmte en passie voor ons "veur os Krao" klaarstond.
Tante Lenie ,
We danken je endenken aan je.
Rust zacht en groet Tinus.
Kraaien, jong en oud….
Met Lenie is de laatste der (kantine)Mohikanen, de laatste Mooder Krao heengegaan. Lenie van Zwieten met Lenie Drescher, Jo van Nuland , Truus de Bont, Carla von Romer, en ook Annie Beeren en Leidy Goris.
Als er gevoetbald wordt in de hemel, dan zal de kantine waarschijnlijk in goede handen zijn nu.
Wij missen jullie, de club mist jullie stuk voor stuk en jullie samen. Jullie zijn onvervangbaar, maar jullie onvermoeibare en onvoorwaardelijke inzet en verenigingsgevoel zal altijd blijven inspireren. Vertrouw erop dat jullie voortleven in de vereniging. Onze vereniging wordt niet gemaakt door de grootste voetballers, maar door de mensen met het grootste Kraaienhart...
Adieu!
Same aan’m
De Krao
